Stampa

Produire e distribuire in Sardigna

S'isfida di Andrea Di Blasio. A incuru de Tore Cubeddu

Andrea Di BlasioA produire e distribuire film partende dae sa Sardigna est una isfida manna meda de seguru. Ca sos problemas de su sistema industriale e commertziale cinematogràficu italianu arretradu meda, in Sardigna si moltìplicant in manera forte.

Ma intames, in custos meses, amus tentu s'oportunidade de connòschere unu produtore e distribudore pitzinnu meda, chi est mòvidu dae unu entusiasmu mannu, Andrea Di Blasio, fundadore de "Ombre rosse" film production. L'amus atobiadu in su Babel Film Festival, in ue unu film chi isse etotu at distribuidu, “4 Bhanrion” (in limba gaelica) de Vittoria Colonna, at bintu su prèmiu “Deretu de faeddare”.

Cando est nàschida s'azienda cosa tua e cale est sa mission sua?
Sa Ombre Rosse Film Production est nàschida a manera ufitziale in su martzu de ocannu, ma in realidade est su resultadu de una collaboratzione chi andat a dae in antis giai dae calchi annu intro de mene e su sòtziu meu Luca Cabriolu. Sa mission de Ombre Rosse est de mustrare ca in Sardigna si podet fàghere cìnema isvilupende progetos internatzionales e duncas ca faghet a leare su cìnema sardu peri su mundu.


Pensende a sa calidade de sas òpera chi lompent subra de s'iscrivania tua, cales sunt sas dificultades prus mannas chi tenes pro cumprire sos progetos?
In un'època de crisi sa cosa prus difìtzile est a agatare su dinare, ma prima ancora de su problema econòmicu, b'est unu problema culturale: tocat a incumintzare a pensare a su cìnema e sa cultura in generale comente a una indùstria. Sa calidade de sas iscenegiaduras chi leghimus est bona meda de seguru, ma acanta de custas tocat pònnere totu su traballu de isvilupu de su progetu e de pianificatzione chi est de importu mannu e de su cale s'iscenegiadura est unu de sos elementos: nos depimus cunfrontare semper de prus cun sos bandos europeos, cun sotziedades de coprodutzione internatzionale e cun manager de aziendas privadas cun sos cales fàghere nàschere collaboratziones de sponsorship e tax credit. B'est duncas su bisòngiu de tennere prus cumpetèntzias e professionalidades manageriales ispetzìficas.

Andrea Di BlasioA parte s'importàntzia de s'agiudu econòmicu, cale diat a èssere s'agiudu chi sas istitutziones diant a dèpere dare a su setore?
Sos problemas de su raportu cun sas istitutziones pùblicas sunt acapiados a sos tempos de sas istitutziones matessi, chi casi mai torrant paris cun sos de sos imprendidores. Si dae un'ala sas istitutziones diant a dèpere pònnere a disponimentu de su setore prus dinare e cumintzare a cunsiderare su cìnema una indùstria sustenìbile, a s'àtera diant a dèpere fintzas garantire una programmatzione prus longa in su tempus. Custu diat a permìtere a sas produtziones de traballare cun trancuillidade dae sa fase de isvilupu de su progetu fintzas a sa distributzione e comunicatzone de su film, tenende sa seguresa chi sas cosas non càmbient pro more de detzisiones polìticas de su momentu. In prus, sa classe dirigente sarda, finas a oe, no est istada in gradu de si presentare a sos bandos europeo de su setore comente invetzes ant fatu àteras regiones (penso a sa Sicilia o sa Puglia...). Como nos ispetat unu àteru apuntamentu de importu, su bandu europeu 2014-2020 pro sos audiovisivos: m'àuguro chi chie nos at a guvernare, de cale si siat parte siat, siet in gradu e tèngiat sa voluntade de presentare progetos balentes chi potzant cumpètere cun sas regiones de Europa prus atentas. Custu diat a garantire resursas de importu in su setore.

In custos meses as tentu s'oportunidade de ti fàghere una idea de su cìnema cuntemporàneu in Sardigna, cales sunt sas potentzialidades suas?
A diferèntzia de su chi apo lèghidu dae pagu in tzertas intervistas, creo chi su cìnema sardu tèngiat possibilidades mannas. Mancari in una situatzione de dificultade dae su puntu de vista produtivu, sos registas sardos sun presentes in totu sos festival internatzionales prus de importu cun custàntzia. Cun sa nàschida de Moviementu apo iscobertu chi sas figuras tècnicas e artìsticas de sos professionistas sardos sunt medas de a beru. De custos medas sunt torrados in Sardigna a pustis de àere passadu unu tempu foras pro si formare e traballare, àteros sighint a traballare foras ma lis diat a pràghere meda de pòdere torrare in sa terra issoro. Si cunsideramus cantos iscritores sardos sunt istados apretziados in sos ùrtimos binti annos in Itàlia e foras dae Itàlia, diamus a tènnere istòrias meda de contare cun su cìnema. So cunbintu chi cun s'impignu de totus b'at a èssere una istajone noa pro su cìnema sardu chi nos at a donare soddisfatzione meda e at a fàghere torrare finas sos prus iscèticos.

Sa Sardigna est unu logu de contos ma finas unu set chi diat a pòdere acasagiare produtziones dae àteros logos. A manera istratègica, cantu diat a èssere de importu a puntare subra de s'isvilupu de s'agiudu a sas produtziones italianas e èsteras?
In unu momentu istòricu in ue su sistema industriale betzu est in crisi, su cìnema diat a pòdere rapresentare unu agiudu de importu pro s'economia sarda. L'amus bidu in ocasione de sos ùrtimos film fatos in Sardigna: cunsiderende unu agiudu mìnimu dae sas istitutziones regionales, in Sardigna sunt lòmpidos capitales 5 o 6 bortas prus mannos dae ue at tentu guadàngiu totu su territòriu: dae sos traballadores de s'isptàculu a sos albergos, dae sos ristorantes a sos artesanos. Cun sas produtziones locales, ma finas cun cussas natzionales e istràngias, su cìnema diat a garantire medas postos de traballu, diat a dare unu impulsu a su turismu e diat a annoare s'immàgine de su territòriu nostru in su mundu. Pro custu tocat chi su setore nostru si fatzat a connòschere, chi si cunfrontet cun totu sos sugetos de sas istitutziones pro fàghere a manera chi su cìnema in Sardigna potzat crèschere. So otimista, pro custa resone apo detzìdidu de torrare in Sardigna. Prus passat su tempus, mancari bi siant dificultades, prus creo de àere fatu su sèberu prus giustu.


Produrre e distribuire in Sardegna. La sfida di Andrea Di Blasio

Produrre e distribuire film partendo dalla Sardegna è sicuramente una grande sfida. Problemi e arretratezze del sistema industriale e commerciale cinematografico italiano in Sardegna si moltiplicano in modo esponenziale. Tuttavia, in questi mesi abbiamo avuto l’opportunità di conoscere un giovane produttore e distributore, animato da grande entusiasmo e determinazione, Andrea Di Blasio, fondatore della “Ombre rosse” film production. Lo abbiamo incontrato al Babel Film Festival, dove un film da lui distribuito, “4 Bhanrion” di Vittoria Colonna, ha vinto il premio “Deretu de faeddare”.

Quando è nata la tua azienda e quale è la sua mission?
La Ombre Rosse Film Production è nata ufficialmente a marzo di quest'anno ma in realtà è il risultato  di una collaborazione tra me e il mio socio, Luca Cabriolu, che va avanti da qualche anno. La mission di Ombre Rosse è di dimostrare che si può far cinema anche in Sardegna cercando di sviluppare progetti  internazionali e quindi di portare il cinema sardo in giro per il mondo.

Rispetto alla qualità delle opere che arrivano sulla tua scrivania, quali sono le difficoltà principali che incontri per portare a compimento i progetti?
In epoca di crisi la cosa più complicata è sicuramente la ricerca fondi, ma ancor prima che un problema economico, si tratta di un problema culturale: bisogna iniziare a pensare il cinema e la cultura in generale come a un industria. La qualità delle sceneggiature che leggiamo è sicuramente molto buona; a queste però bisogna affiancare un lavoro di sviluppo progetto e pianificazione importante all'interno dei quali la sceneggiatura è uno degli elementi: ci dobbiamo confrontare sempre di più con bandi europei, con società  di coproduzione internazionali e con i manager di aziende private con i quali dare vita a collaborazioni  di sponsorship e tax credit. C'è quindi la necessità di acquisire competenze e professionalità manageriali specifiche.

A parte l’importanza dell’apporto economico del pubblico, quale è il sostegno che le istituzioni dovrebbero dare al settore?
I problemi dei rapporti con le istituzioni pubbliche sono legati alle tempistiche delle istituzioni stesse che quasi mai coincidono con quelle imprenditoriali. Se da una parte le istituzioni dovrebbero mettere a dispozione del settore delle cifre importanti e cominciare a considerare il cinema come ad una vera industria sostenibile, dall'altra dovrebbero garantire anche una programmazione sul medio e lungo periodo. Questo permetterebbe alle produzioni di lavorare tranquillamente dalla fase di sviluppo progetto fino alla distribuzione e comunicazione del film, con delle certezze che non cambiano ad ogni decisione estemporanea della politica. La classe dirigente sarda inoltre, fino ad oggi, non è stata in grado di presentarsi ai bandi europei di settore, come hanno fatto altre regioni più virtuose (penso alla Sicilia, alla Puglia..). Ora ci aspetta un'appuntamento importante qual è quello del bando europeo 2014-2020 per gli audiovisivi: mi auguro che chi ci governerà, di qualsiasi schieramento sia, sia in grado e abbia la volontà di presentare dei progetti validi che possano competere con le regioni d'europa più attente. Questo garantirebbe risorse importanti per il nostro settore.

In questi mesi hai avuto modo di farti un'idea del cinema contemporaneo in Sardegna, quali sono le sue potenzialità?"
A differenza di quel che ho letto in alcune recenti interviste, credo che il cinema sardo abbia delle ottime potenzialità. Pur in condizioni di grande difficoltà dal punto di vista produttivo, i registi sardi sono costantemente presenti nei festival nazionali più importanti. Con la nascita di Moviementu ho scoperto che le figure tecniche e artistiche di professionisti del cinema sardo sono tantissime. Molti di questi sono tornati in Sardegna dopo un periodo di formazione e delle esperienze lavorative in Italia e all'estero, altri invece continuano a lavorare fuori ma sarebbero ben contenti di svolgere la loro attività nella propria terra. Se si considera anche che, soprattutto negli ultimi due decenni tanti scrittori sardi sono apprezzati in Italia e all'estero, avremmo tante storie da raccontare con il cinema. Sono convinto che con l'impegno di tutti si stia per aprire una nuova stagione del cinema sardo che darà alla nostra Isola tante soddisfazioni e farà ricredere anche i più scettici.

La Sardegna è un luogo di storie ma anche un set che potrebbe accogliere produzioni di altri luoghi. Strategicamente quanto sarebbe importante puntare sullo sviluppo del supporto alle produzioni italiane e estere?
In un momento storico in cui il vecchio sistema industriale è in crisi, il cinema potrebbe rappresentare un volano importante per l'economia sarda. Lo abbiamo visto in occasione degli ultimi film prodotti in Sardegna: a fronte di un supporto delle istituzioni regionali minimo in sardegna sono arrivati capitali 5 o 6 volte maggiori di cui ha tratto beneficio tutto il territorio: dai lavoratori dello spettacolo agli alberghi, dai ristoranti agli artigiani. Attraverso le produzioni locali, ma anche attraverso le produzioni nazionali e straniere, il cinema potrebbe garantire tanti posti di lavoro, un forte impulso per il turismo e un rilancio forte dell’immagine del nostro territorio nel mondo. Per questo occorre che il nostro settore si faccia conoscere, si confronti con tutti i soggetti istituzionali per creare le condizioni migliori per far si che il cinema in sardegna cresca.Sono ottimista, per questo ho deciso di tornare in sardegna.Più passa il tempo e più credo, nonostante le difficoltà, di avere fatto la scelta giusta.

18 dicembre 2013