Percorso

Ispetziale “L’Ospite”. Intervista cun Nunzio Caponio

Tv, violèntzia e una gherra ismentigada. Diàlogu cun su regista e atore abrutzesu chi denùntziat sa deriva de sos mèdia e narat. “Su teatru? Est totu un’àtera cosa”. de Carlo Poddighe

Nunzio CaponioNàschidu in su 1966 in Vasto, esordit a pitzinnu comente fotògrafu freelance. Sos reportages suos de biàgios cumparent in paritzas rivistas intre de sas cales Marie Claire e The Peninsual Magazine. Nunzio Caponio dae su 1992 a su 1999 andat a istare a Hong Kong, istùdiat artes martziales e inghitzat cun sa cinematografia recitende in paritzos film de atzione intre sos cales Hit Man e Black Mask, a costàgios de Jet Li.

Tràmudat a New York City in su 1999 pro sighire sos istùdios de recitatzione e si diplomat in sa Lee Strasberg Theatre Institute di New York. Lompet in Sardigna in su 2007 comente dotzente de recitatzione e collàborat comente drammaturgu, atore e regista cun sas cumpannias teatrales prus mannas de s’ìsula tra custas su Teatro Stabile Della Sardegna e Akròama. Su longumetràgiu suo L’Ospite est pretzèdidu dae paritzas regias de curtzos: Costa Nostra, 2009; Polpa e Ricci, 2010; Ammentu, 2011; Sogno di mezza estate, 2013.

Nunzio, comente est nàschidu L’Ospite, longumetràgiu de su 2013, chi lunis 24 de santandria at a andare in sala?
Unu amigu nostru, Riccardo Sarti nos aiat propostu, a mene e a Simeone Latini, de fàghere unu recital leadu dae unu libru chi contaiat sos acuntessimentos de sa gherra in sa ex-Jugoslavia. A nois nos aiat isciocadu su de ischire a minudu sas orrorosidades de cussa gherra  gasi serente ma in su matessi tempus gasi cuada. Aiamus tentu su bisòngiu de isvilupare una idea in unu ispetàculu teatrale bene sestadu. S’ispetàculu fiat ambientadu in unu istùdiu televisivu e s’idea de nde fàghere unu film fiat arribada luego. Ischiamus chi cun su budget abrandadu e s’agiudu de àteros artistas e operadores bi la podiamus fàghere. S’ispetàculu fiat istadu de profetu e nos aiat incoragidu pro fàghere L’Ospite in versione cinematogràfica.

Nunzio Caponio e Simeone LatiniSes resessidu a contare, in manera crara e binti annos  a pustis de cussa gherra in s’ex-Jugoslavia, sena intzertare in custu su sugetu. Una gherra in su coro de s’Europa, serente a domo nostra. Ma forsis una gherra giai ismentigada?
Sas gherras si nche ismèntigant cando sos mèdia non nde chistionant prus. Bastat finas una chida. S’informatzione oe in die est cumplessa e artefata. Bi sunt gherras chi sunt faghende galu in su mundu e nemos nde faeddat. Pro sos mèdia a contare una gherra est una chistione de audience e de gente chi l’ascurtat. Su film punnat a pònnere a craru custu; s’indiferèntzia, s’alienatzione e s’ispetacolarizatzione de sa suferèntzia.

Su film tuo est un’atu de acusa a una genia de Tv cìnica e sena coro cun sos ispetadores, cun sos òspites suos e finas cun chie nd’est s’autore. Ma custa Tv, pares narende, semus finas nois, inserrados in domo nostra. Gasi est?
Sos programmas esistint ca b’at chie los càstiat e gasi amus puntadu sa telecàmera in su microcosmu de una famìlia pro contare su chi acuntesset in su desafiu domèsticu fatu de ingiùrgios cuadu pro fàghere bona cara. Cheriamus compudare su ispetadore mèdiu e bìdere comente si cumportat in domo, a s’ora de chena, in s’interis abbaidende sos programmas de sa tv a su sero.

Connosches bene su mundu de su cìnema e de su teatru: atores, registas e traballadores de su setore sunt gasi diferentes dae cussos chi bi sunt in custa Tv?
In su mundu de sa Televisione non b’at meda libertade de espressada. A s’ispissu chie sèberat de traballare in cussu setore no a òbligu tenet una sensibilidade culturale o artìstica. In su teatru b’at prus libertade e nde sighit chi nche tirat sos artistas prus rebelles.

Caponio e LatiniSu tuo est unu film cun atzentos e temàticas chi barigant s’ìsula. Ma che a sardu fìgiu de ànima, cales sunt sas dificultades de fàghere cìnema in Sardigna?
Sas dificultades sunt medas e cumplessas, ma non chèrgio a m’istentare subra chistiones chi ant giai acraradu àteros collegas. Pro como chèrgio mirare a sos aspetos bonos de su fàghere cìnema in Sardigna.

Diplomàticu. Ue tenes intentu de presentare L’Ospite?
A pustis de sa prima de su 24 de santandria, amus a abèrrere sa rassinna ‘Indy Monday’; una bidrera pro su cìnema indipendente ammaniada dae su Cinema odissea. Amus a èssere in sala lunis 01 e lunis 08 de Nadale semper a sas 21:30. Semus traballende pro nche giùghere L’Ospite in àteras tzitades de Sardigna ma pro como no ischimus nudda de seguru. L’Ospite no est unu film cummertziale, tenet bisòngiu de agatare sos tretos suos e custa est una faina chi rechedit tempus.

17 dicembre 2014

Powered by CoalaWeb

Accesso utenti e associazioni