Capo e croce
Contare sa Sardigna e contare su mundu. A incuru de Tore Cubeddu
ALLA FINE DELL'ARTICOLO LA VERSIONE IN ITALIANO
Chie pentzat chi contende sa Sardigna sighimus a abarrare inserrados intro de nois e non nos aperimus a su mundu isbàlliat. Dae cando s'òmine tenet cussèntzia de sa narratzione, dae cando at imparadu a torrare in contos e istòrias su chi ddi càpitat o su chi sutzedet e dd'inghìriat, abellu abellu, in onni logu e in onni limba, at formadu unu contu solu de su mundu e de s'umanidade.
De custu contu faghet parte sa Sardigna puru, nde faghent parte sos sardos e sa limba sarda.
Capo e croce, custu film ispantosu, est unu contu potente meda chi bessit dae sa Sardigna e dae sos sardos. Ma no est unu film solu sardu, ca una maja manna faghet lòmpere custu contu e custos personàgios (custos òmines) a su mundu, a totus sa gente chi in calchi manera giai connoschet cust'istòria, chi si reconnoschet, comente chi sa pellìcula siet unu isprigu.
Jung naraiat ca in totu sos contos s'agantant sos chi si narant archètipos, elementos originàrios chi contant a onni persone de su mundu, de onni logu e onni tempus, una istòria sola, sa de s'umanidade. E issaras, fortzis, nos depimus sapire chi contende s'istòria nostra, contandedda cun sabiesa e capatzidade amus a lòmpere a contare a mesura de su coro de onni fèmina e òmine de su mundu. Pani e Carboni ant fatu custu. Ant contadu sos logos e sa gente chi connoschiant e sunt lòmpidos a totus. Cheret nàrrere ca oe, comente deghemila annos a como, contende chie ses, contas s'umanidade. Custa est una letzione manna meda pro chie pentzat chi sa Sardigna siet diferente dae su mundu e nde siet foras. Nois semus in su matessi contu de sos americanos e de sos cinesos, sena de èssere texanos o pechinesos. Capo e croce si dd'imparat.
CAPO E CROCE
Raccontare la Sardegna per raccontare il mondo
Chi crede che raccontando la Sardegna continueremo a restare chiusi in noi stessi e non ci apriremo al mondo, si sbaglia. Da quando l'uomo ha coscienza di narrare, da quando ha imparato a raccontare ciò che gli accade e lo circonda, lentamente, in ogni luogo e in ogni lingua, ha raccontato un'unica storia del mondo e dell'umanità. Di questo racconto fa parte anche la Sardegna, e ne fanno parte i sardi e la lingua sarda. Capo e croce, film meraviglioso, è un racconto potente che scaturisce dalla Sardegna e dai sardi. Tuttavia non può essere considerato un film solo sardo, poiché una magia più grande fa giungere questo racconto e questi personaggi (questi uomini) al mondo, a tutta la gente che in qualche modo conosce questa storia, la riconosce, come se la pellicola fosse una sorta di specchio. Jung diceva che in tutti i racconti si possono ritrovare i cosiddetti archetipi, elementi originari che raccontano a ogni persona nel mondo, in ogni luogo e in ogni tempo, una storia sola, la storia dell'umanità. E allora, forse, dovremmo prendere coscienza che raccontando la nostra storia, con sapienza e capacità, riusciremo a giungere il cuore di ogni donna o uomo del mondo. Pani e Carboni hanno fatto questo. Hanno raccontato i luoghi e la gente che conoscevano e hanno raggiunto tutti. Significa che oggi, come diecimila anni fa, raccontando chi sei, in qualche modo racconti l'umanità. Questa è una lezione molto importante per chi ancora crede che la Sardegna sia diversa dal mondo e ne stia fuori. Noi siamo nel medesimo racconto degli americani e dei cinesi, senza essere per forza texani o pechinesi. Capo e croce ce lo insegna.
20 novembre 2013