Percorso

S'istabilidade instabile

de Tore Cubeddu

Francesco PigliaruCustu mangianu chitzo, in trenu, movende fache a Aristanis fia leghende noas in Facebook e totu in una borta, comente una pantama inghiriada dae sa lughe m'est apàrsiu unu post, fiat de su presidente Pigliaru e naraiat gasi:
Oggi è una buona giornata. Sul patto di stabilità abbiamo raggiunto un risultato importante: dal 2015 prevarrà il buon senso e ci libereremo finalmente dell'assurda regola che limita la nostra spesa a un certo livello (ora sono 2400 mln) indipendentemente dal livello delle nostre entrate.

Questa regola assurda verrà sostituita da quella che punta invece al pareggio di bilancio: le spese dipenderanno finalmente dalle entrate, come ha richiesto anche la Corte Costituzionale. Continueremo a dare il nostro contributo per perseguire gli obiettivi della finanza pubblica nazionale, ma in un quadro molto più ragionevole e nettamente migliore per noi. Per il 2014 la partita è ancora aperta. Tra 10 giorni mi auguro di avere altre buone notizie.

Regione SardegnaBella noa de a beru, apo pensadu intre mie, e casi m'est bènnida sa gana de ddu nàrrere a sa gente chi portaiu a costadu, ma a su mangianu sos chi viàgiant in trenu su prus dormint o leghent e non los cherio istrobrare. Pecadu, apo pensadu, lis aio pòdidu allirgare sa die. Peus pro issos. Sighende a lèghere, pagos minutos a pustis apo agatadu unu àteru post in ue bi fiat iscritu:
Bufale e maialetti, a buon mercato. Leggo e sento notizie di un accordo storico tra Renzi e Pigliaru sul patto di stabilità per la Sardegna. E' falso, ovviamente. Non esiste nessun accordo e soprattutto bisogna evitare di farsi ingannare da annunci per trogloditi. Il governo non regala niente e anzi si prepara, con la complicità di Pigliaru e compagni, ad assestare un nuovo duro colpo alla Sardegna, come quello del 2006 che portò la Regione a doversi pagare tutta la sanità e i trasporti. Ecco perchè questa notizia è roba da bufale e maialetti.

Mauro PiliFiat de Mauro Pili.
Sa cuntentesa mea est acabbada in unu momentu. Ite dannu, apo pensadu. Ma est mai possìbile chi in fines b'est semper calicunu chi narat fàulas? Ma chie? Ma pro ite?
Non chèrgio sententziare, ma una cosa de nàrrere b'est, ca sa prospetiva de su mundu culturale sardu est semper peus. In custas dies nos sunt narende chi pro su sardu non b'at a èssere prus nudda e chi sos pagamentos de su chi est istadu postu in su bilàntziu 2013 at a èssere pagadu in su 2015, si nos andat bene. Sos bandos de su cìnema de su 2010, chi si depiant finire intro de su 2012, no ant tentu ancora nudda. Carchi disgratziadu b'at pèrdidu sa fideiussione, carchi àteru sos deretos o su produtore. E non faeddemus de su teatru o de sa mùsica, e nimancu de s'archeologia o de sa formatzione.
Ma si lu cherides nàrrere ite idea tenides de custa Sardigna nostra? Cale est s'idea de isvilupu, sa prospetiva chi cherides donare a figios nostros?
Ca est custa sa chistione. Comente est possìbile a sighire a progetare e fraigare domos bellas si terra insuta non bi nde at? Comente est possibile a inaugurare una sede, mancari bella, de una Filmcommission, si de cìnema non bi nde at?
Sa gente est istraca, istraca de proclamas cuntradditòrios e promissas vanas. Sa gente de sa cultura l'est galu de prus, ca a onni giru de arroda bidet cambiare sa natura sua: una borta in artu, bantu mannu de sa sotziedade, una borta in suta, cando b'at calchi francu de bi pònnere o de li donare cambas pro camminare.

30 maggio 2014

Powered by CoalaWeb

Accesso utenti e associazioni